Yıllar önce Feridun Düzağaç'ın bu şarkısını dinliyorum diye annem benden endişelenmişti :)
Adamın biri dere kenarına durmuş dereden kayıp giden kütükleri izliyormuş kütükler belli bi noktaya gelince kaybolup sonra tekrara daha yukarıya çıkıp yola devam ediyormuş ben de tıpkı o kütükler gibi bazen en dibe vurup sonra daha yükseğe sıçrıyorum. Burada en önemli kurtuluş; inanç, inanç insanı ayakta tutuyor şükretmek seni güçlü yapıyor elindekinin kıymetini bilmek mutlu ediyor.
O yüzden elin tavuğunu değil de kendi civcivimizin kıymetini bilelim :)
Mutluluk ve gülümseme bulaşıcı yeni yaşınızda sabah aynaya bakın ve bugün çok güzel bir gün diyin yarın sabah doğum gününüzmüş gibi uyanın :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder