Kızlar BABAlarına aşıktır.
İlk aşktır BABA...
Freudun bahsettin "Oidipus kompleksi" gibi değil. Onun sınırsız sevgisinin , şefkatinin, hatalarınla günahlarınla seni affediciliğinin sevgisidir belkide. Dünyanın en yakışıklı adamı BABAM derdim. BABAM gibi bir sevgilim olsun isterdim.
6 yıl önce KOAH hastalığa yakalanıp son 1 yıldır oksijen tüpüyle yaşam mücadelesi veren ama buna rağmen kitaplarından gazetesinden "Arkadaşım Hoşgeldin" den vazgeçmeyen canım BABAM 13.10.2014 günü vefat etti.
Bu kelimeyi yazmak ya da söylemek o kadar zor ki! öldü! vefat etti! aramızdan ayrıldı!
Oysa "onu kokulu kokulu öpemiycem, o beni şefkat dolu elleriyle sevemiycek, bir yerim yaralandığında artık öpemiycek, kedi gibi yanına kıvrılıp uyuyamıycam, öperek uyandıramıycam ( öptün uyanmadım mı derdi? hastane de yatarken çok öptüm ama uyanmadın BABA!) yeni bir fıkra öğrendiğimizde arayıp anlatamıycaz, güzel bir film ya da şarkı çıktığında birbimizi arayıp " şu kanalı aç" diyemiycez. Seni çok seviyorum BABA diyemiycem, iyi ki senin kızının diyemiycem bi daha" demek istiyorum....
Ben BABAsız kalmak için çok küçüktüm sadece BABAM dan ayrılmadım dostumdan, sırdaşımdan, arkadaşımdan, abimden, kankamdan ayrıldım o benim çok şeyimdi... Çevremdeki kaç kız BABASIYLA oturup en müstehcen fıkraları anlatıyo ki, kaç kız hala BABAsının kucağına oturup "Bugün beni az sevdin" diyo ki! o yüzden bunları bi daha yaşayamacak olmak gerçekten çok kötü içimi acıtıyor!
Ölüm hepimiz için var olan bişey kabul ediyorum insanı inanç ayakta tutuyor. Cenazeye gelen herkese dedim ki "Sevdikleriniz hayattayken onlara olan sevginiz söyleyin çünkü sonra keşkeleriniz sizi mehvader beni ayakta tutan İYİ Kİ lerimdi" o bana mükemmel bir BABA oldu ben de ona mükemmel evlat ama yine de çok ÖZLÜYORUMM...
Ciğerlerimi yırtarcasına bağırıp "BABA SENİ ÇOK ÖZLEDİM, Seni çok seviyorum BABA" demek istiyorum...
nerede oturuyorsun bilmiyorum,,,kac yasindasin onuda bilmiyorum
YanıtlaSilcok guzel anlatmisin duygularini,,,banuda gordum blogunun ismini
bor bakiyim neler yapiyor dedim...en son kare cok guzel...omre bedel
icinden aci hic bitmiyor ama aciyla yasamasini ogreniyorsun...sevgiler bahcemden
evet o acıyla yaşamayı öğrenmek gerekmiş... Çok büyükk bir acıymış bir ömür daha yaşayabilirdik BABAMla ama çok çabuk ayrıldı yanımdan daha paylaşacak anlatacak o kadar çok şey vardı ki birbirmize...ama birgün yine bir araya gelicez yine fıkralar anlatıcaz kitap kritiği yapıcaz filmler izliycez kokulu kokulu sarılıp öpücez o sevgi dolu gözleriyle bana bakacak beni şefkatle yine sevecek....
Sil